به گزارش ایرنا از تارنمای فرانس انتر؛ این تدابیر که امروز توسط کریستف بچو وزیر انتقال زیست محیطی فرانسه در روزنامه "لو پاریزین" منتشر شد، شامل اندازه گیری میزان مصرف آب به اکووات و تعمیرات اساسی و نوسازی سامانه تصفیه و بازیافت آب این کشور است.

وی با ناپایدار توصیف کردن مصرف میانگین روزانه ۱۵۰ لیتر آب هر شهروند و تقسیم کردن مسئله آب در فرانسه به دو دوره پیش و پس از تابستان ۲۰۲۲، از همه بخش های صنعتی کشورش خواست که برای کاهش مصرف آب تلاش کنند.

بچو با اشاره به پیش بینی یک هیئت متشکل از نهادهای دولتی مسئول بررسی دگرگونی های اقلیمی، در باره کاهش شدید ۱۰ تا ۴۰ درصدی سطح آب رودخانه های این کشور تا ۲۰۵۰ گفته که طبیعت هیچ راه چاره ای برای ما جز اقدام، باقی نگذاشته است.

وی افزود: تقریبا همه سازمان ها و اداره های دولتی از محدودیت های آبی ۲۰۲۲ آسیب و زیان دیده اند و ۷۰۰ حوزه شهرداری از این کمبود عرضه آب، دچار دشواری هایی شده اند.

دولت پاریس اعلام کرد که برای پرهیز از تداوم کمبود آب، حجم آب برداشت شده از سفره های زیر زمینی باید تا ۲۰۲۷ تا نزدیک ۱۰ درصد کاهش یابد.

بچو با اشاره به تصفیه و بازیافت بخش بسیار اندکی از آب فاضلاب در فرانسه، افزود: طرح مبارزه با خشکسالی باید شامل افزایش زیاد حجم تصفیه آب و بازیافت فاضلاب باشد. تنها ۷۷ واحد از ۳۳ هزار تاسیسات تصفیه و بازیافت فاضلاب در این کشور، به سامانه کامل تصفیه آب بازیافتی، مجهز است.

به گزارش ۲۱ دی ماه ایرنا از خبرگزاری رویترز، گرما و خشکسالی بی‌سابقه تابستان ۲۰۲۲ در اروپا در کنار کم‌توجهی‌ کشورها به بحران تغییرات اقلیمی، سال گذشته را به دومین سال گرم تاریخ قاره سبز تبدیل کرد.

داده‌های منتشر شده توسط سرویس تغییرات آب و هوایی کوپرنیک اتحادیه اروپا (C۳S)، همچنین نشان می‌دهد که سال ۲۰۲۲ در رتبه بندی گرم‌ترین سال‌های جهان که از ۱۹۵۰ میلادی تاکنون ثبت شده است، با اختلاف ناچیزی در رتبه پنجم قرار دارد.

بر اساس این گزارش، پایگاه‌های اطلاعاتی دیگری نیز که از سال ۱۸۵۰ میلادی به ثبت میانگین دمای جهانی پرداخته‌اند، ۲۰۲۲ را در جایگاه پنجم گرم‌ترین سال‌های جهان قرار دادند.

این گزارش می‌افزاید: براساس داده‌های سی‌ ۳ اس (C۳S)، هشت سال گذشته گرم‌ترین سال‌های جهان در میان میانگین‌های دمایی ثبت شده در تاریخ بوده و در این میان، دمای میانگین در قاره اروپا در سه ‌دهه اخیر دوبرابر میانگین جهانی افزایش پیدا کرده است.

تابستان گذشته، گرم‌ترین تابستان اروپا در تاریخ قاره سبز بود که نگرانی کارشناسان از پیامدهای آن از جمله در بخش کشاورزی را به دنبال داشت. در ایتالیا، اسپانیا و کرواسی نیز رکودهای تاریخی از شدت گرما ثبت شد. موج گرمای شدید تابستان ۲۰۲۲، باعث مرگ بیش از ۲۰ هزار نفر در اروپا از جمله فرانسه، آلمان، اسپانیا و انگلیس شد.

موج گرمای شدید در کنار کمبود بارندگی، خشکسالی های گسترده‌ای در سراسر اروپا ایجاد کرد که برآوردهای اولیه آن را در ۵۰۰ سال گذشته بی‌سابقه اعلام کردند.

گرما و خشکی به عاملی برای آتش‌سوزی‌های جدی در جنگل‌های قاره سبز تبدیل شد که از اسپانیا تا اسلوونی انتشار گازهای گلخانه‌ای اروپا را به سطحی بی‌سابقه در ۱۵ سال اخیر رساند.

در انگلیس نیز اداره هواشناسی این کشور سال ۲۰۲۲ را گرم‌ترین سال در تاریخ این کشور معرفی کرد.

این درحالی است که اروپا سال ۲۰۲۳ را نیز با موج گرمایی کم‌سابقه‌ای آغاز کرده است، به طوریکه در روزهای ابتدایی زمستان و هفته نخست ژانویه، اروپایی‌ها دمایی تابستانی را تجربه کردند.

تارنمای «اسپیس» در گزارشی درباره ورود موج گرمای بی‌سابقه اروپا همزمان با آغاز زمستان و سال جدید میلادی نوشت: زمان آن رسیده است که دریاچه‌های یخی و مناظر پوشیده از برف اروپا را به فراموشی بسپاریم. در نخستین روز از سال ۲۰۲۳ میلادی، درحالی که مردم اروپا در بحبوحه گرانی بهای انرژی، از تجربه دمای تابستانی لذت می‌بردند، کارشناسان هواشناسی درباره شتاب‌گیری تغییرات اقلیمی در قاره سبز هشدار می‌دادند.

روند افزایشی دمای جهانی تنها در صورتی متوقف خواهد شد که کشورها انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را به «صفر خالص» - هنگامی که آن‌ها بیشتر از گازهای گلخانه‌ای که از بین می‌برند در جو آزاد نمی‌کنند- کاهش دهند.

تاکنون اتحادیه اروپا به همراه انگلیس، کانادا، ژاپن و چندین کشور دیگر متعهد شده‌اند که تا سال ۲۰۵۰ میلادی به این هدف برسند.

گفتنی است، آژانس بین‌الملل انرژی (IEA) به تازگی در گزارشی هشدار داد بحران انرژی که به دنبال تحریم نفت‌ و گاز روسیه رخ داده، تقاضای جهانی برای مصرف زغال‌سنگ - آلوده‌کننده‌ترین سوخت فسیلی - را به سطحی بی‌سابقه در ۲۰۲۲ رسانده است.

همچنین نتایج حاصل از بیست و هفتمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل (COP۲۷) که آبان ماه در شرم الشیخ مصر برگزار شد حاکی از آن است، کشورها با توجه به منافعشان نه تنها به توافق خوبی دست نیافتند بلکه از پیشرفت‌های حاصل در نشست قبل هم ممانعت شد.

بر این اساس،‌ به نظر می رسد که در این نشست منافع برخی کشورها اجازه رسیدگی به مساله انتشار گازهای گلخانه‌ای که مهمترین تهدید برای کره زمین محسوب می‌شود را نداد.

یافته‌های علمی در مورد تغییرات اقلیمی هشدار داده‌اند، درصورتی که تا میانه قرن جاری انتشار گازهای گلخانه‌ای به صفر نرسد و افزایش دمای کره زمین از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد فراتر رود، اثرات بحران اقلیمی ناشی از آن اگر برگشت ناپذیر نباشد، جبران آن میلیون‌ها سال زمان خواهد برد.